تلویزیون 32 اینچ جی پلاس مدل GPLUS GTV-32SD428NZ

اولین انتقال عملی تصاویر متحرک از طریق یک سیستم رادیویی از دیسک‌های سوراخ‌دار چرخان مکانیکی برای اسکن یک صحنه به سیگنال متغیر با زمان استفاده می‌کرد که می‌توان آن را در یک گیرنده به شکل تقریبی از تصویر اصلی بازسازی کرد. توسعه تلویزیون با جنگ جهانی دوم متوقف شد. پس از پایان جنگ، روش های تمام الکترونیکی اسکن و نمایش تصاویر استاندارد شد. چندین استاندارد مختلف برای افزودن رنگ به تصاویر ارسالی با مناطق مختلف با استفاده از استانداردهای سیگنال ناسازگار از نظر فنی ایجاد شد. پخش تلویزیونی پس از جنگ جهانی دوم به سرعت گسترش یافت و به یک رسانه جمعی مهم برای تبلیغات، تبلیغات و سرگرمی تبدیل شد.(تلویزیون 32 اینچ جی پلاس مدل GTV-32SD428N) پخش‌های تلویزیونی را می‌توان از طریق سیگنال‌های رادیویی با فرکانس بسیار بالا (VHF) و فرکانس فوق‌العاده (UHF) از ایستگاه‌های فرستنده زمینی، سیگنال‌های مایکروویو از ماهواره‌های مدار زمین، یا از طریق انتقال سیمی به مصرف‌کنندگان فردی از طریق تلویزیون کابلی در هوا توزیع کرد. بسیاری از کشورها از روش‌های اصلی انتقال رادیویی آنالوگ دور شده‌اند و اکنون از استانداردهای تلویزیون دیجیتال استفاده می‌کنند و ویژگی‌های عملیاتی اضافی را فراهم می‌کنند و پهنای باند طیف رادیویی را برای استفاده‌های سودآورتر حفظ می‌کنند. برنامه های تلویزیونی را می توان از طریق اینترنت نیز توزیع کرد.در ادامه با یک تلویززیون از برند معتبر جی پلاس به نام تلویزیون 32 اینچ جی پلاس مدل GTV-32SD428N آشنا خواهیم شد..

سیگنال تلویزیون 32 اینچ جی پلاس مدل GTV-32SD428N

یک دوربین تلویزیون استاندارد، تصاویر را به یک سیگنال الکتریکی به نام سیگنال ویدئویی تغییر می دهد. سیگنال ویدیویی تصاویر را به شکل نقاط کوچکی به نام پیکسل حمل می کند. میکروفون دوربین صدا را به سیگنال الکتریکی دیگری که سیگنال صوتی نامیده می شود تغییر می دهد. سیگنال های صوتی و تصویری با هم سیگنال تلویزیون را تشکیل می دهند.

تلویزیون دیجیتال یا DTV روش جدیدتری برای کنترل سیگنال های تلویزیونی است. سیگنال تلویزیون دیجیتال تصاویر و صدا را به عنوان یک کد عددی مانند یک کامپیوتر حمل می کند. یک سیگنال دیجیتال می تواند اطلاعات بیشتری را نسبت به یک سیگنال استاندارد حمل کند که تصاویر و صدای بهتری ایجاد می کند. تلویزیون با کیفیت بالا یا HDTV یک نوع تلویزیون دیجیتال با کیفیت است.

سیگنال تلویزیون از راه های مختلفی می تواند به دستگاه تلویزیون برسد. ایستگاه های تلویزیون محلی از آنتن ها برای ارسال یا پخش سیگنال ها از طریق هوا به عنوان امواج رادیویی استفاده می کنند. ایستگاه های تلویزیون کابلی سیگنال ها را از طریق کابل های زیرزمینی ارسال می کنند. ماهواره‌ها یا فضاپیماهایی که در ارتفاعات بالای زمین حرکت می‌کنند می‌توانند سیگنال‌هایی را به آنتن‌های ویژه‌ای به نام دیش‌های ماهواره ارسال کنند. سیگنال همچنین می تواند از یک VCR، پخش کننده DVD، یا DVR (ضبط کننده ویدئوی دیجیتال) متصل به تلویزیون باشد. دستگاه‌های VCR، دستگاه‌های DVR و برخی پخش‌کننده‌های DVD می‌توانند سیگنال تلویزیونی را که وارد تلویزیون می‌شود ضبط کرده و بعداً آن را پخش کنند.

نمایش

یک تلویزیون استاندارد سیگنال ویدئویی را به پرتوهایی از ذرات ریز به نام الکترون تبدیل می کند. این پرتوها را از طریق یک لوله تصویر به پشت صفحه می‌تاباند. پرتوها پیکسل های روی صفحه را در یک سری ردیف “رنگ آمیزی” می کنند تا تصویر را تشکیل دهند. دستگاه تلویزیون سیگنال صوتی را به بلندگوها ارسال می کند که صدا را بازتولید می کنند.

تلویزیون های LCD و پلاسما تصویر را متفاوت تشکیل می دهند. آنها از لوله تصویر و پرتوهای الکترونی استفاده نمی کنند. از آنجایی که تلویزیون‌های LCD و پلاسما دارای لوله تصویر نیستند، بسیار نازک‌تر و سبک‌تر از تلویزیون‌های استاندارد هستند. آنها حتی می توانند به دیوار آویزان شوند.

LCD مخفف صفحه نمایش کریستال مایع است. کریستال مایع ماده ای است که مانند مایع جریان دارد اما دارای قطعات جامد بسیار ریز نیز می باشد. صفحه نمایش نور و جریان الکتریکی را از طریق کریستال مایع می فرستد. جریان الکتریکی باعث می شود که قطعات جامد به اطراف حرکت کنند. آنها نور را به روشی خاص مسدود می کنند یا اجازه می دهند تا تصویر روی صفحه نمایش داده شود.

سیستم های الکترونیکی

مشکلات نهایی و غیرقابل حل با هر شکلی از اسکن مکانیکی، تعداد محدود اسکن در ثانیه بود که تصویری سوسو می زد و اندازه نسبتاً بزرگ هر سوراخ در دیسک که منجر به وضوح ضعیف می شد. در سال 1908 یک مهندس برق اسکاتلندی به نام A.A. کمپبل سوینتون نوشت که این مشکلات «احتمالاً می‌تواند با استفاده از دو پرتو پرتوهای کاتدی» به جای چرخاندن دیسک‌ها حل شود. پرتوهای کاتدی پرتوهایی از الکترون هستند که در یک لوله خلاء تولید می شوند. سوئینتون استدلال کرد که توسط میدان‌های مغناطیسی یا میدان‌های الکتریکی هدایت می‌شوند، آنها می‌توانند تصویری زودگذر را روی صفحه شیشه‌ای لوله‌ای که در داخل با مواد فسفری پوشانده شده است، نقاشی کنند.از آنجایی که پرتوها تقریباً با سرعت نور حرکت می کنند، از مشکل سوسو زدن جلوگیری می کنند و اندازه کوچک آنها وضوح عالی را امکان پذیر می کند. سوئینتون هرگز مجموعه‌ای نساخته (زیرا، همانطور که او گفت، پاداش مالی احتمالی برای ارزشمند کردن آن کافی نیست)، اما برای او چنین کاری قبلاً در روسیه آغاز شده بود. در سال 1907، بوریس روزینگ، مدرس مؤسسه فناوری سنت پترزبورگ، تجهیزاتی متشکل از یک اسکنر مکانیکی و یک گیرنده لوله اشعه کاتدی را کنار هم قرار داد. هیچ سابقه ای مبنی بر اینکه رزینگ واقعاً تلویزیونی کار می کرد وجود ندارد، اما او دانشجوی علاقه مندی به نام ولادیمیر زوریکین داشت که به زودی به آمریکا مهاجرت کرد.

صفحه نمایش فول اچ دی در تلویزیون 32 اینچ جی پلاس مدل GTV-32SD428N چیست؟

صفحه نمایش فول اچ دی (FHD) یک دستگاه نمایشگر با رزولوشن 1920×1080 پیکسل است که اغلب به آن 1080p می گویند. این وضوح به این معنی است که شما بیش از دو میلیون پیکسل با هم کار می کنید تا تصاویر واضح و دقیق ایجاد کنید. برای کاربردهای مختلف، از مرور وب گرفته تا پخش فیلم یا بازی، عالی است. تراکم پیکسلی بالا تضمین می‌کند که متن واضح به نظر می‌رسد، و تصاویر پر جنب و جوش هستند، که آن را به انتخابی عالی برای کار و سرگرمی تبدیل می‌کند. به علاوه، معمولاً در مقایسه با وضوح بالاتر، گزینه مقرون به صرفه تری است، در حالی که همچنان کیفیت تصویر قابل توجهی را ارائه می دهد.

کدام وضوح صفحه نمایش برای من مناسب است؟

بنابراین، چه چیزی را باید انتخاب کنید؟ HD یا Full HD یا Quad HD یا Ultra HD/4K؟ پاسخ به نحوه استفاده از مانیتور یا لپ تاپ جدیدتان بستگی دارد:

HD (720p): نمایشگرهای HD هر سال سهم کمتری از کل بازار را به خود اختصاص می‌دهند، اما اگر قیمت پایین‌تر مهم باشد و تقاضا برای وضوح بالا نباشد، همچنان انتخاب خوبی هستند. با گزینه های بهتر، از نمایشگرهای HD ساده برای کارهای اداری نزدیک، بازی و پخش جریانی پیشرفته اجتناب کنید.

Full HD (1080p): نمایشگرهای Full HD بر بازار تسلط دارند و سال ها استاندارد پذیرفته شده برای اکثر مصارف خانگی و اداری بوده اند. آنها برای نیازهای اساسی بازی، پخش ویدیو از سرویس‌هایی مانند Netflix و Hulu، و تماشای DVD و ویدیوهای آنلاین ایده‌آل هستند.

Quad HD (1440p): نمایشگرهای Quad HD در بین گیمرهایی که پیکسل بیشتری نسبت به Full HD می‌خواهند، اما نمی‌خواهند برای Ultra HD هزینه کنند، محبوبیت پیدا می‌کنند. آنها همچنین برای ویرایش عکس ها و ویدیوهای گرفته شده با تلفن های هوشمند پیشرفته امروزی که معمولاً با وضوح بالاتر از 1080p عکس می گیرند، ایده آل هستند.

Ultra HD/4K (2160p): نمایشگرهای Ultra HD/4K کیفیت بصری خیره کننده ای را برای بازی های کامپیوتری پیشرفته، ویرایش عکس، تماشای فیلم و موارد دیگر ارائه می دهند. با این حال، بسیاری از کارت های گرافیک کامپیوتری هنوز به طور کامل از Ultra HD پشتیبانی نمی کنند، بنابراین مطمئن شوید که فناوری مانیتوری که خریداری می کنید توسط سیستم شما پشتیبانی می شود.

معرفی تلویزیون 32 اینچ جی پلاس مدل GTV-32SD428N

این تلویزیون 32 اینچ جی پلاس مدل GTV-32SD428N با صفحه نمایشی ۳۲ اینچی تخت و طراحی مدرن یک انتخاب ایده آل برای فضای کوچک مانند اتاق خواب و دفاتر کاری و محیط‌های جمع و جور است پنل IPS با نور پس زمینه دایرکت ال ای دی کیفیت تصویر خوبی ارائه می‌دهد باعث نمایش رنگ‌های زنده و طبیعی می‌شود این تلویزیون با ابعاد مناسب خود که بدون 73.3*43.5*8.0 میلیمتر است به راحتی روی میز قرار می‌گیرد یا به دیوار متصل می‌شود این تلویزیون از وضوح تصویر hd با رزولیشن ۱۳۶۶ ۷۶۸ پیکسل بهره می‌برد که تصاویری شفاف و با کیفیت را ارائه می‌دهد پشتیبانی از شبکه‌های اچ دی صدا و سیما و تیونور جیتال داخلی باعث می‌شود کاربران بتوانند بدون نیاز به دستگاه گیرنده جداگانه کانال‌های تلویزیونی را با کیفیت بالا دریافت کنند همچنین سیستم صوتی این مدل با توان خروجی ۱۰ وات و قابلیت کنترل تطبیقی صدا تجربی مناسب از تماشای برنامه‌های مختلف را فراهم می‌کند. تلویزیون 32 اینچ جی پلاس مدل GTV-32SD428N مجهز به دو پورت hdmi و یک پورت usb که امکان اتصال دستگاه‌های مختلف مانند کنسول بازی لپ‌تاپ و فلش مموری را فراهم می‌کند این تلویزیون با گرید انرژی+a مصرف برق بهینه‌ای دارد و در عین حال کارایی بالایی ارائه می‌دهد.

ویزگی جدولی تلویزیون 32 اینچ جی پلاس مدل GTV-32SD428N